- Δοβρουτσά
- (ρουμ. Dobrogea, βουλγ. Dobrudza). Ιστορική γεωγραφική περιοχή (23.300 τ. χλμ.) της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ορίζεται στα Β και Δ από τον κάτω ρου του Δούναβη και στα Α από τον Εύξεινο Πόντο. Το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής (τα δύο τρίτα) βρίσκεται στη νοτιοανατολική Ρουμανία, ενώ το υπόλοιπο καταλαμβάνει τμήμα της βορειοανατολικής Βουλγαρίας. Η περιοχή είναι κατά μεγάλο μέρος πεδινή και διακόπτεται από μικρά λοφώδη υψώματα. Οι ακτές είναι συνήθως χαμηλές και ελώδεις, κυρίως εξαιτίας του εκτεταμένου δέλτα του Δούναβη, που περιβάλλεται στα Ν από μεγάλες λιμνοθάλασσες, όπως της Ραζέλμ και της Σινόε.
Ο πληθυσμός ασχολείται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, καθώς και με τις βιομηχανίες που σχετίζονται με τους δύο αυτούς κλάδους. Παράλληλα, μεγάλη τουριστική ανάπτυξη παρουσιάζουν ιδιαίτερα οι παράκτιες περιοχές της Ρουμανίας. Μεγαλύτερη πόλη είναι η Κωνστάντζα, σημαντικό ρουμανικό λιμάνι στον Εύξεινο Πόντο. Άλλες αξιόλογες πόλεις είναι η Τούλτσεα στη Ρουμανία και η Σιλίστρια και το Ντόμπριτς στη Βουλγαρία.
Ιστορία. Κατά τον 6ο αι. π.Χ. η περιοχή κατακτήθηκε από Έλληνες, οι οποίοι ίδρυσαν αποικίες κατά μήκος των ακτών του Εύξεινου Πόντου. Αργότερα η Δ. αποτέλεσε μέρος της Ρωμαϊκής και στη συνέχεια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Κατά τον 12ο αι. συμπεριελήφθη στη Β’ βουλγαρική αυτοκρατορία. Περιήλθε στην κατοχή των Τούρκων το 1411 και παρέμεινε υπό τουρκική κυριαρχία για τους επόμενους πέντε αιώνες. Το σημερινό εδαφικό καθεστώς ισχύει από το 1940, οπότε καθορίστηκε με τη συνθήκη της Κραϊόβας.
Το ρουμανικό χωριό Γκιούργενι στην περιοχή Δοβρουτσά της νοτιοκεντρικής Ευρώπης, που μοιράζεται ανάμεσα στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία.
Dictionary of Greek. 2013.